Goedemorgen BB
De motor van Marc...
Marc is een serieuze rijder, die ook altijd netjes warm rijdt, geen wheelies maakt , wel van opschieten op de autobahn houdt (vanwege werk) maar de boel niet over de zeik trekt. Gewoon een goede chauffeur dus. De motor had na 58000 mijl de volgende schades;
Hoofd- en drijstanglagerschalen van een aantal cilinders met vreetsporen.
klepzetels totaal "weg " dus niet meer in te slijpen.
kromme stoterstangen hier en daar.
stalen (...) klepgeleiders, die 0,5mm speling hadden (vermoedelijk ontstaan door de verkeerde drukhoek van de tuimelaarpositie)
verslapte klepveren
Nokkenas ingevreten.
nu even technisch onder de loep Ze hebben zoveel moeite gedaan om het Aluminiumblok zo licht mogelijk te houden, dat er tussen de kragen van de cilinderbussen maar 4 mm aluminium tussen de cilinderkragen zit, het aluminiumblok t.p.v. de koelkanalen naar de kop maar 2mm alu aanwezig is, om de bussen op hun plek te houden en de algehele indruk is, dat het een zwakke constructie is. De constructie van de cilinderkoppen is al helemaal om te huilen; het lijkt een hoog ding, maar op de machine is er niets voor nodig om hen te torderen tijdens het opspannen (om te vlakken).
Toen wij de nieuwe (zelfgedraaide) klepgeleiders van speciaal brons, in de koppen gingen zetten, en de koppen op 155gr celcius verwarmden, vielen bij de eerste klappen al vier (!!) zetels spontaan uit hun vattingen!!! Na meten bleek, dat die slechts 0,05mm overmaat hadden, dus na wat rekenwerk zouden die met de kop op bedrijfstemperatuur nét zijn blijven plakken. Wij hebben nieuwe gezet met 0,13mm overmaat (zoals dat hoort in Aluminium.
We zijn er ook van overtuigd, dat het blok "flext" , dus vervormd tijdens vermogensafnames en omdat het blok in het midden afgehangen is, zal bij kuilen deboel gewoon flexen en doorzwiepen.
De voorste drijfstanglagers zaten echt op het randje van uitlopen; ons idee is, dat door de stroming in het orginele inlaatspruitstuk, de voorste cilinders meer lucht krijgen, dus eigenlijk te veel in verhouding.
Als je dus naar het ontwerp van de cilinderkop kijkt, en je denkt even de hoge kant aan de inlaatzijde weg, hou je een concept over, wat veel lijkt op een koelcompressor uit 1940!!
Dat we Elwins SRT10 voor het eerst zagen, waren we zwaar onder de indruk... Ik moet ook zeggen dat het geheel netter is afgewerkt als bij Ford en Chevy.
Als techneuten kun je je kop niet in het zand steken en zeggen dat het geweldig is... volgens mij moet het een must zijn om er mee te rijden, maar als het mijn motor zou zijn, zou ik de toeren en de snelheid laag houden en niet boven de 120km/uur durven rijden.
De SRT10 is ook voor de Amerikaanse jongens van 16-23 gemaakt.. gaat ie dan kapot, dan betaalt pa de schade wel weer.
Ik hou het wel bij m'n Ford werkpaard...
_________________
groetjes Ton van der Sluijs
www.technomotion.nl
"Draaibanken, dat benne rare mensen meheer Sonneberghe
